"Yürümek; yürümeyenleri arkasında boş sokaklar gibi bırakarak, havaları boydan boya yarıp ikiye, karanlığın gözüne bakarak yürümek... Yürümek; dost omuzbaşlarını omuzlarının yanında duyup, kelleni orta yere, yüreğini yumruklarının içine koyup yürümek... Yürümek; yolunda pusuya yattıklarını, arkadan çelme attıklarını bilerek yürümek... Yürümek; yürekten gülerekten yürümek..."
Nazım Hikmet
Iste en çok da böyle zamanlarda bir dostu
YanıtlaSilolmali insanin Yillarca ayni ip üstünde çalismis, cesaretle ihanet arasinda
gidip gelen bir salincagin sinavinda birbiriyle
kaynasmis iki trapezci gibi güvenle kenetlenmeli elleri "Parkurun bütün zorluguna ragmen
dostlugumuzu koruyabildik,acilari birlikte g> ögüsleyebildik ya; yenildik sayilmayiz"
diyebilmeli Issizligin, yalnizligin en koyulastigi anda, küçücük bir
kagida yazdigimiz kisa, ama ümitvar bir yaziyi, yürege benzer bir tasa
baglayip birbirimizin camindan içeri
atabilmeliyiz:
"Bunu da asacagiz!
Imza: Bir dost!"
Can Dündar
Biz birlikte herşeyi aşacağız giz..burda bulunması gereken bi yazı diye düşündüm..dostların adına bizim adımıza..İYİKİ VARSIN...